„Tu maska maskę dręczy! Zrzućcie maski! Zwykłymi stańcie się ludźmi!” - Witold Gombrowicz, Operetka

Motyw maski stał się tematem lekcji języka polskiego w kl.III TL. Lekcja została zrealizowana w ramach projektu „Po trupach…ale do czego?” Maska u Szekspira, maska u Moliera, maska w „Lalce”, te kwestie interesowały nas już wcześniej,
ale dziś zajęliśmy się własnym maskami. Maska stała się impulsem do pracy twórczej. To nie było doświadczenie, ale doświadczanie. Odczuwanie.

Maski są obecne w wielu kulturach na całym świecie. Zakładamy je, gdy przychodzi czas maskarady podczas karnawału. Również wtedy, kiedy chcemy poczuć się jak superbohater amerykańskiego filmu. Możemy ją również zakładać zaraz po porannym przebudzeniu, kiedy patrzymy w lustro, kiedy stoimy przed drugim człowiekiem. Dlaczego to robimy? Co dzięki temu osiągamy? Czego się boimy? Dlaczego tak bardzo przyzwyczajamy się do maski? Próbowaliśmy udzielić odpowiedzi na te pytania. Odkrywaliśmy siebie. Własne emocje. Najważniejszy wniosek również wysnuliśmy: Obyśmy nigdy nie powiedzieli sobie, że nasza maska jest idealna. Zajęcia zostały przeprowadzone przez p.Edytę Osmolak.

Zapraszamy do obejrzenia fotogalerii.